‘प्रेम भरिया’

एकमन उघारेर पर्दा – चियाउन भन्दैछ झ्याल 
कतै जल्यो कि सडकछेउ – एक झिल्को लालीगुराँस ?

“लालीगुराँस अजम्बरी चम्पा चमेली, जे भनेनी हुन्छ हजुर म त नेपाली .. ” पल्लो कोठामा रोमी, लक्ष्मी, सोबिता र देवी नाच्नका लागि ताल मिलाउन खोजिरहेथे । यता प्रिन्स गितारमा “रातो र चन्द्र सूर्य” बजाउनको लागि लिड ट्युन गर्न खोजिरहेथ्यो । शिशिर ड्रमसेटको लेग बास मिलाउदैथियो । सन्जीव रातो र चन्द्र सूर्यको रिदम म्याच अप गर्न खोजिरहेथ्यो । कुमार मादलमा ताल मिलाउन खोज्दैथ्यो । अनिल भोकल प्राक्टिस गर्दैथियो । म भने बास गितारको स्ट्रिङ्गस मिलाउदैथिए ।

कहिले पल्लो कोठाको गीतले हामीलाई डिस्टर्व गथ्र्यो त कहिले हामीले बजाएको गितार र ड्रमको भोल्युमले उनीहरुलाई । सानो कक्षाकोठामा हामी रातो र चन्द्र सूर्यको धुन खोजिरहेथ्यौ । केटीहरु लालीगुराँसलाई अझ अजम्बरी बनाउन आफ्नो हात र खुट्टाको चाल मिलाउन खोजिरहेथे । हामी त्यसबेला कक्षा ८ मा पढ्थ्यौ ।

हामी प्राक्टिस गरिरहेको कक्षाकोठाको ढोका बिस्तारै खुल्यो र एउटा मान्छे चुपचाप भित्र छिरेर सर बस्ने चेयरमा बस्यो । त्यो मान्छेले आफ्नो मैलो ज्याकेटको खल्तीबाट बाँसुरी निकाल्यो र बाँसुरीमा “रातो र चन्द्र सूर्य” को धुन मस्त भएर फुक्न थाल्यो । हामी दङ्गदास परेर उस्लाई हेरिरह्यौ ।

“यो प्रेम भरिया हो ।” साथीहरु मध्ये कसैले त्यसो भने । मैले प्रेमलाई पहिलोपटक देखेको त्यही हो ।

जिवनको आश मारेको एउटा यात्रा

कुरीमा रात बिताएपछि अहिले हामी कालिञ्चोक भगवतीको सामुन्नेमा छौ । आठघन्टाको पैदल यात्रा पछिको रात थियो, त्यसको आफ्नै तस्विर छन् । तर, अहिले मन्दिरको वरपर भएका घन्टको आवाजले त्यसलाई बिर्साउँदै छ ।
साथीहरु सेल्फी खिच्नमा मस्त छन् । कोही मन्दिरमा फुलअक्षता चढाउनतिर लागेका छन् । हिउले ढाकिएका डाँडा क्यामेरा र मनमा कैद पनि भइरहेको छ ।

 .........

सिरेटो चलिरहेको छ । डाउन ज्याकेटले भने सिरेटोको तेज छेकिरहेको छ । वरिपरि गुराँसका केही बोटहरु छन्। गुराँसका कोपिला बोटहरु सायद हिउबाट निस्कने प्रयासमा छन्।
कालिञ्चोकको डाँडाबाट परसम्म हिउँले ढाकिएका डाँडा र मुटु काम्ने भीरमात्रै देखिएका छन् । क्षितीजनजिकै भने जस्ताका छानाहरु टल्किउका छन् । साथी चने भन्छ– ऊ त्यही हो, बिगु गाविस जहाँ हामी पुग्दैछौँ ।
चने आत्तिएको छ, हिजोको हिडाइँ र हाम्रो गन्तव्य देखेर । तर, यात्रामा कोही आत्तिएन र कोही रमाएन भने त्यसको मीठास नै हुँदैन । मीठास त यहाँ गौरीशंकर हिमाल र रोल्वालिंग रेन्जलाई बादलले छेकेकोमा पनि देखिएको छ । म कल्पना गर्छु, बादलले नछेकेको भए त्यहाँनेर गौरीशंकर देखिन्थ्यो, त्यहाँनेर सगरमाथा देखिन्थ्यो ।

........

गल्ती

भनिएको थियो–

असरफ तँ प्रेम नगर

यहाँ प्रेम वर्जित छ,

तँलाई प्रेम गर्ने अधिकार छैन ।

#FreeAshraf

१

विनाशकारी होइन पेट्रोल,

 मात्र छोडिदिन्छ त्यसले गरिबीका

पदचापहरु

 त्यो दिन, जब अर्को तेलको

आविष्कार गर्नेहरुको अनुहार

मलिनो हुनेछ

जब तिम्रो आत्माबाट अझ बढी तेल

निकाल्न तिम्रो मुटुभित्र जीवन फुकिन्छ

सार्वजनिक प्रयोगका लागि . . .

त्यो नै वाचा हो,

तेलको वास्तविक वाचा ।